Ιμπεριαλιστικός ο πόλεμος, οι λαοί το τραγικό θύμα

 Όταν διαλύθηκε η Σοβιετική Ένωση, σε μια ανύποπτη στιγμή τότε, ο μεγάλος ηγέτης Χαρίλαος Φλωράκης, είχε πει: "Μη βιάζεστε! Ακόμα δεν έχετε δει τίποτα!". Και βέβαια αναφέρονταν στην καπιταλιστική μετάπτωση και σε ότι αυτή κουβαλούσε στα "μπαγκάζια" της για τους λαούς της γης. Μια δήλωση, που όχι απλά βγήκε αληθινή αλλά επιβεβαιώνεται με το χειρότερο τρόπο στις μέρες μας.



Τι συμβαίνει στην Ουκρανία λοιπόν;

Ο Δυτικός κόσμος και οι απανταχού ιδεολογικές του "ντουντούκες" πανηγύριζαν τότε για την έλευση της "δημοκρατίας" στην Ανατολική Ευρώπη, για την λήξη του ψυχρού πολέμου. Μιλούσαν για μια νέα εποχή οικονομικής άνθησης και συνεργασίας των κρατών. Ευαγγελίζονταν τη διεθνή ειρήνη. 

Ξέχασαν όμως κάτι βασικό! Μα φυσικά την ίδια τη δομή του καπιταλισμού. Του κοινωνικο-οικονομικού εκείνου συστήματος που, στα ενδότερά του, δεν υπάρχει η λέξη και η έννοια "συλλογικότητα", "ειρήνη" και "συνεργασία". Γιατί η ίδια του η δομή είναι η επέκταση των αγορών, το κέρδος, η εκμετάλλευση.

Στη Ρωσία του καπιταλισμού λοιπόν, γεννήθηκε σε χρόνο μηδέν μια κυρίαρχη μεγαλοαστική τάξη, άκρως διεφθαρμένη, μαφιόζικη, επιθετική. Μια τάξη όπου οι ολιγάρχες στήθηκαν σε λίγες μέρες πλιατσικολογώντας τη δημόσια κρατική περιουσία της ΕΣΣΔ. Μια τάξη, που σε λίγα χρόνια συγκροτήθηκε οικονομικά, εκμεταλλεύτηκε αρπακτικά τις τεράστιες πηγές πλούτου της χώρας, οργανώθηκε πολιτικά και σήμερα ήρθε να κάνει τι ακριβώς;

Μα φυσικά να διεκδικήσει στις διεθνείς αγορές το δικό της μερίδιο, τη δική της επέκταση, τη δική της διείσδυση και νομή κερδών. Στην "προ-Πούτιν" Ρωσία, η Δύση, είχε απέναντί της μια χώρα σε διάλυση. Κάποια πολιτικά φερέφωνα τύπου Γκορπατσώφ, ένας μέθυσος ελεεινός τύπου Γέλτσιν. Με λίγα λόγια μια χώρα, που τότε την "χάιδευαν" με κάθε "τρυφερό" τρόπο. Μάλιστα ήταν έτοιμοι να την δεχτούν και στην αγκαλιά του ...ΝΑΤΟ.

Όμως η αστική τάξη και η ολιγαρχία της Ρωσίας, όπως κάθε αστική τάξη μεγάλης κρατικής καπιταλιστικής οντότητας, που σέβεται τον ...εαυτό της, ήταν ζήτημα χρόνου να δείξει τα "δόντια" της. Ήταν ιστορική νομοτέλεια η Δύση να βρει μπροστά της έναν ακόμα ιμπεριαλιστή, που έχει και την μέγιστη πυρηνική στρατιωτική ισχύ στα χέρια της. Αντριχιαστικό!

Η Δύση στο μεταξύ κομμάτιαζε χώρες, έστηνε προτεκτοράτα, οι Αμερικάνοι άπλωναν το ΝΑΤΟ σαν το θανάσιμο χταπόδι απέναντι στη Ρωσία, την οποία, αντιλήφθηκαν σωστά ως άμεση απειλή στα δικά τους ιμπεριαλιστικά σχέδια. Θανάσιμοι εθνικισμοί αιώνων βγήκαν απ' τα ντουλάπια της ιστορίας, πραξικοπήματα στήθηκαν με σύγχρονα μέσα. Πρεσβευτές Αμερικάνοι έγιναν πυροκροτητές ανατροπών κυβερνήσεων στο υπογάστριο της Ρωσίας. Θρησκευτικές διαφορές ήρθαν στο προσκήνιο. Οι χώρες της Βαλτικής στο ΝΑΤΟ, Βαλκάνια στο ΝΑΤΟ, Βόρεια Μακεδονία στο ΝΑΤΟ, στρατιωτικές βάσεις παντού, όλο και πιο κοντά στη Μόσχα. 



Όλο το οπλοστάσιο του 19ου και 20ου αιώνα! Η ανθρωπότητα πήγε με άλματα πίσω στην εποχή λίγο πριν τον Α' παγκόσμιο πόλεμο. Τότε που η Αντάντ ανταγωνίζονταν με τις Κεντρικές δυνάμεις και οι λαοί οδηγήθηκαν στο εφιαλτικό σφαγείο του 1914-18. Στη πλάτη τους μοιράστηκε η γη ξανά. Στο δικό τους αίμα. Γιατί οι τότε "εχθροί" έγιναν αμέσως σύμμαχοι για να πνίξουν στο αίμα τις λαϊκές εξεγέρσεις και στη Γερμανία (1919) και στη Ρωσία (1917).

Οι Αμερικάνοι σήμερα και η Δύση βλέπει μπροστά της ένα δικό της "τέκνο"! Ένα "παιδί" από τα σπλάχνα της. Θα ήταν ηλίθιο να νομίσει κανείς ότι η Ρωσική αστική τάξη θα παρίστανε τον καρπαζοεισπράκτορα στο διεθνές θέατρο εξουσίας. 

Έτσι φτάσαμε και στην Ουκρανία! Μια χώρα που οι Αμερικάνοι και η Δύση, μετέτρεψε σε ένα βαρέλι γεμάτο μπαρούτι που ήταν έτοιμο να σκάσει. Μια χώρα, απ' την οποία έβγαλαν στον αέρα το ζόφο των Ναζί. Και έσκασε στα μούτρα τους. Η Ρωσία, αμφισβητεί ευθέως την επέκταση των ΗΠΑ στα ανατολικά και ήταν λογικό να το κάνει. Ανταγωνισμοί είναι αυτοί! Όταν κάποτε η Ρωσία απείλησε να μεταφέρει πυραύλους στην Κούβα, στο υπογάστριο των ΗΠΑ, φτάσαμε στο χείλος του Γ' Παγκοσμίου πολέμου. Ε, αλλάξτε λίγο τη γεωγραφία και θα έχετε την εξήγηση. Τόσο απλό!

Και τώρα πόλεμος! Με τεράστιες συνέπειες και για τη Δύση και για την Ανατολή! Και άγνωστες εξελίξεις. Με το πολεμικό θερμόμετρο να ανεβαίνει και τα σύννεφα του πολέμου να φουντώνουν. Ως πού θα φτάσουν τα αδιέξοδα;

Αυτήν την περίοδο, ο Ουκρανικός λαός, σε όλες του τις εθνότητες, βιώνει τη φρίκη του πολέμου. Θάνατοι, ξεριζωμός, προσφυγιά, οικονομική κατάρρευση. Ο λαός πληρώνει τον πόλεμο, ματώνει, υποφέρει. Διαλύεται και αλλάζει η ζωή του. Και οι λαοί της Ευρώπης και των ΗΠΑ μαζί όπως και αυτός της Ρωσίας. Η κρίση θα απλωθεί παντού και τα λαϊκά στρώματα θα την πληρώσουν. Τα μονοπώλια και οι εταιρείες δεν έχουν ανάγκη. Θα στριμωχτούν αλλά πάλι θα ελιχθούν. 

Ο Ιμπεριαλιστικός πόλεμος είναι εκείνος που καταστρέφει σήμερα το λαό της Ουκρανίας άμεσα και έμμεσα τους Ευρωπαίους. Απομένει να κατανοήσουμε τις αιτίες, που τον γεννούν. Να σταθούμε απέναντί του σθεναρά, σε ένα παγκόσμιο κίνημα Ειρήνης, όπως παλιότερα με το Βιετνάμ. Και, εμείς σας Έλληνες, να απαιτήσουμε και να παλέψουμε, η χώρα μας να ΜΕΙΝΕΙ ΕΞΩ από όλο αυτό, ουδέτερη, διπλωματική.



Σχόλια

  1. Γιάννη φίλε μου ένα κατατοπιστικό άρθρο.
    Ένας αναμενώμενος καπιταλιστικός πόλεμος (άσχετα του πως θέλουν να τον παρομοιάζουν), ο οποίος θα μοιράσει ξανά την πίτα. Δύο βδομάδες τώρα βλέπουμε μία χώρα να λεηλατείται σε "ζωντανή μετάδοση", αν είναι δυνατον -ο στίχος "στις ειδήσεις ταβλέπεις και τρως" (Σεράγιεβο - Magic de Spell) πιο ταιριαστος όσο ποτέ-. Δύο βδομάδες βλέπουμε τον θρήνο ενός ιμπεριαλιστικού πολέμου από τον κόκκινο γίγαντα. Οι χώρες αντέδρασαν σαν να τον περίμεναν από καιρό, εξού και οι άμεσες αντιδράσεις και οι δήθεν κυρώσεις. Η Αμερική προσπαθεί να ευνοηθεί από αυτό, μποικοτάρωντας τα ρωσικά πετρέλαιου και, μελλοντικα, προωθόντας τα δικά της. Το ίδιο και η Βρετανία. Μπορεί να μην φαλινεται εξ'αρχής, όμως η ιδέα υπάρχει στο βάθος του τούνελ. Ο Ουκρανός πρόεδρος να απειλεί για ταχεία είσοδο στην ΕΕ, με την δαμόλεια σπάθη ενός πυρινικού ολοκαυτώματος (από τα εργοστάσια που υπάρχουν, παρ' όλο το κατστροφικό περιστατικο στο Τσερνόμπιλ, άλλος ένας με ελλειπή μνήμη). Η Ευρώπη από την άλλη πιάστηκε αδιάβαστη και απροετοίμαστη για ένα τέτοιο συμβάν. Εξαρτημένοι για ενέργεια προχωρά σε κυρώσεις χωρίς νόημα.
    Η Ελλάδα από την άλλη εγκλοβισμένη στην μέση πήρε μέρος σε όλη αυτήν την αναμπουμπούλα, στέλνωντας μάλιστα και οπλισμό - όπως είπαν είναι με την σωστή πλευρά της ιστορίας, όμως έχουν ελλιπής γνώση της ιστορία και τείνουν να ξεχνάνε εύκολα το παρελθόν.
    Τέλος Γιάννη μου μέσα σε όλη αυτή την κατάσταση, αηδιάζω με την δήθεν συμπόνοια των μεταναστών πολέμου. Από την Συρία, το Ιράκ , το Αμφγανισταν, το Πακιστάν, κ.α τι είναι; Μα φυσικά τα είπς όλα το γαλάζιο παιδί, αυτοί είναι αληθινοί πρόσφυγες. Μα ξεχνάνε πως όλοι αυτοί οι λαοί γίνονται πρόσφυγες για δικά τους συμφέροντα και αλησβερίσια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γιώργο φίλε μου σε ευχαριστώ πολύ για την παρέμβασή σου. Είναι τόσο αναλυτική, που δεν χρειάζεται να προσθέσω ή να επισημάνω κάτι. Ζούμε την υποκρισία σε ύψιστο επίπεδο δυστυχώς και αυτό το πληρώνει ο αθώος κόσμος. Καλησπέρα φίλε μου.
      Δες τώρα, οι χώρες που πάθαιναν αναφυλαξία με τους πρόσφυγες: Ουγγαρία, Πολωνία, τώρα ζητούν να αρθούν οι συμφωνίες της συμφωνίας του Δουβλίνου ΙΙΙ. Καταλαβαίνεις τι ζούμε.

      Διαγραφή
  2. Θα συμφωνήσω απόλυτα!! Ακριβώς αυτό. Και οι λαοί πάλι θα την πληρώσουν. Ηδη την πληρώνουν και πολλοί λένε και ευχαριστώ!
    Η χώρα μας να μείνει έξω από όλο αυτό ασφαλώς. Αλλά δεν ...το βλέπω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και εγώ δεν το βλέπω Άννα μου και ανησυχώ. Η κυβέρνηση πρωτοστατεί, τρομάρα της, στο ...αντι-Ρωσικό μέτωπο και ο πρωθυπουργός παριστάνει τον ...Παπάγο στον πόλεμο της Κορέας. Πρέπει να τους πιέσουμε μη μάς σύρουν σε περιπέτειες καλή μου φίλη.
      Την καλησπέρα μου και σε ευχαριστώ.

      Διαγραφή
  3. Γιάννη, πλήρης, κατατοπιστική και υπό ξεκάθαρο ταξικό πρίσμα η ανάλυσή σου.

    Ας παλέψουμε συλλογικά ώστε να μην μετατραπούν οι λαοί της υφηλίου σε αναλώσιμη ύλη στον ανταγωνισμό των ληστών δύσης και ανατολής.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Νομίζω κάθε άλλη προσέγγιση Ευρυτάνα μου είναι λαθεμένη και με αλλότριους σκοπούς. Είναι απαραίτητο, παγκόσμια, να αναπτυχθεί ένα μαζικό κίνημα ειρήνης, που θα μπει μπροστά στις εγκληματικές αυτές επιλογές. Η ειρήνη κινδυνεύει άμεσα και δεν υπάρχει άλλη επιλογή. Εδώ στην πατρίδα μας ήδη έχει σημάνει συναγερμός αλλά, όπως πάντα, ένα μόνο μαζικό κόμμα έχει μπει μπροστά, το ΚΚΕ. Ευχαριστώ φίλε μου, να είσαι καλά.

      Διαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Γαλλική Αριστερά: Από μαζική ανατρεπτική δύναμη σε "τσόντα" του πολιτικού συστήματος. Μια θλιβερή παρακμή

Η υποτέλεια ως "εθνικό συμφέρον", συνώνυμο εθνικής τραγωδίας

Η ΑΠΟΧΗ στις ΕΚΛΟΓΕΣ κάνει τα χέρια των ΔΥΝΑΣΤΩΝ να τρίβονται από ΧΑΡΑ...