ΚΟΚΚΙΝΟ ΔΙΚΤΥΟ

Στις ζοφερές και πρωτόγνωρες μέρες που ζούμε, στη σκιά του COVID-19, υπάρχει μια επικοινωνιακή "καταιγίδα" επίκλησης της έννοιας της ατομικής ευθύνης των πολιτών απέναντι στα μέτρα προφύλαξης. Εξηγούμαι: ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ κάνουν! Φυσικά και υπάρχει ανάγκη αυτοπειθαρχίας στο έπακρο! Και βέβαια γεμίσαμε εικόνες με παντελώς ανεύθυνους πολίτες που, για ένα αχαρακτήριστικο εγωιστικό λόγο, αγνοούν κάθε μέτρο προφύλαξης. Από την άλλη όμως, δεν μπορώ να μην παρατηρήσω ότι καλλιεργείται υστερικά τόσο από κρατικούς παράγοντες όσο και τα μέσα προπαγάνδας-ΜΜΕ, μια προσπάθεια να αγνοηθούν παντελώς οι ευθύνες της πολιτείας και του κράτους απέναντι στην κοινωνία. Από την εποχή της συγκρότησης οργανωμένων κοινωνιών, έστω και της κλασικής Δυτικής αστικής κοινωνίας, οι πολίτες πληρώνουν φόρους, πολλές φορές αβάσταχτους, για να έχουν ένα κοινωνικό κράτος που θα σταθεί δίπλα τους στις κρίσιμες ώρες. Από την εποχή των μνημονίων ζήσαμε μια διάλυση της Δημόσιας Υγείας σε όλα τα

Τις τελευταίες μέρες η εξάπλωση του COVID-19 ανάγκασε τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας να τον αποκαλέσει πανδημία. Κανείς δεν ξέρει πώς θα εξελιχθεί η πανδημία. Πλήθος ιατρικών εργασιών βλέπουν το φως της δημοσιότητας, οι κυβερνήσεις μιλούν ήδη για «κρίση δημόσιας υγείας», το μεγαλύτερο μέρος του πλανήτη παρακολουθεί με αγωνία. Οι εξελίξεις των τελευταίων ημερών φανερώνουν πόσο σάπιο είναι το σύστημα που ζούμε. Αποδεικνύουν το θρίαμβο της επιστήμης και τη χρεοκοπία της μεταφυσικής. Κι όμως ...ο «καθένας» κάνει τη δουλειά του. Η μεγάλη εικόνα Οι δηλώσεις ελάχιστων λοιμωξιολόγων ότι ο COVID-19 δεν μεταδίδεται με τη «μεταλαβιά» δεν είναι απλώς φαιδρότητα, αλλά σκοταδισμός. Το ανακοινωθέν της Ιεράς Συνόδου ότι «η κοινωνία από το Κοινό Ποτήριο της Ζωής ασφαλώς και δεν μπορεί να γίνει αιτία μετάδοσης ασθενειών» είναι επικίνδυνη. Ενα σεβαστό ατομικό δικαίωμα δεν μπορεί να ασκείται εις βάρος της δημόσιας υγείας. Για άλλη μια φορά φανερώνεται ο αναχρονιστικός εναγκαλισμός κράτους