Οι Ιμπεριαλιστικοί Ανταγωνισμοί και η ρητορική του Πολέμου

 Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι ζούμε μια εποχή, που οι ανταγωνισμοί των ιμπεριαλιστικών κέντρων, σε Δύση και Ανατολή έχουν ήδη ξεπεράσει τα "κλασικά" όρια. Έχουμε μπει σε εποχή, που τα αδιέξοδα της οικονομίας έχουν οδηγήσει σε υστερικά φαινόμενα ανταγωνισμών, που οδεύουν την ανθρωπότητα σε επικίνδυνα μονοπάτια.

Η υπερ-συσσώρευση αμύθητων κερδών στα μεγάλα μονοπώλια και τους επιχειρηματικούς ομίλους, η συμπίεση των αγορών καθώς οι "παίχτες" πλέον είναι πολλοί, έχουν οδηγήσει σε πρωτοφανείς εντάσεις, που εγκυμονούν κινδύνους για τους λαούς και την ανθρωπότητα.

Οι αστοί πανηγύριζαν ότι με την πτώση της ΕΣΣΔ και των χωρών του υπαρκτού σοσιαλισμού, η ανθρωπότητα θα βίωνε περίοδο ...δημοκρατίας, ομαλότητας, ειρήνης και ευημερίας. Σε πείσμα των μαρξιστικών αναλύσεων, που προέβλεπαν τον ερχομό του σκοταδιού και του χάους, ο καπιταλισμός αναβάθμισε τους ανταγωνισμούς του και σήμερα βιώνουμε μια άκρως επικίνδυνη κρίση.

ΗΠΑ, Ε.Ε., ΝΑΤΟ, Ρωσία, Κίνα, Ινδία, Ιράν, Ισραήλ, Μέση Ανατολή. Συγκροτούν πόλους, που συγκρούονται όλο και πιο μετωπικά για τον έλεγχο των αγορών, των ΑΟΖ, των ενεργειακών πόρων. Παραδοσιακά σύνορα έχουν ανατραπεί, συμφωνίες έχουν καταρρακωθεί, πόλεμοι μέσα στην Ευρώπη φουντώνουν, γενοκτονίες είναι σε εξέλιξη.

Οι αστικές τάξεις των χωρών ανά τον κόσμο έχουν βγάλει τα πιστόλια και παίζουν με τη φωτιά. Ο Καπιταλισμός με την οικονομία του να μην μπορεί πλέον να προσφέρει παραγωγικά, να έχει μετατραπεί σε ένα απέραντο χρηματιστήριο του ΤΖΟΓΟΥ και της κερδοσκοπίας, καταφεύγει σε δύο ΒΑΣΙΚΕΣ ΛΥΣΕΙΣ, που έχει στην ατζέντα του:

1. Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ σε πολιτικό επίπεδο: Τον βλέπουμε να επελαύνει σε μια σειρά χώρες που "έσκιζαν τα ρούχα τους" στο όνομα της δημοκρατίας και των θεσμών. Πολύτιμο εργαλείο ο φασισμός για τον καπιταλισμό και τις κυβερνήσεις του. Το έχει ξανακάνει, θα το επαναλάβει και τώρα.

2. Ο ΠΟΛΕΜΟΣ σε επίπεδο οικονομίας και σχέσεων: Η ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ, καλείται να βγάλει τα "κάστανα απ' τη φωτιά" για την καπιταλιστική κρίση. Δεν έχουμε πού να ξοδέψουμε τα λεφτά μας, ας τα κάνουμε ΟΠΛΑ (...) μπας και ενισχύσουμε την ατμομηχανή. Και αυτό κλασική συνταγή του συστήματος εδώ και αιώνες.

Αλλά η πολεμική οικονομία διψάει για ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ. Και μια τέτοια της δίνει ο ΠΟΛΕΜΟΣ. ΠΟΛΕΜΟΙ λοιπόν παντού! Ουκρανία, Παλαιστίνη, Λίβανος, Συρία και έπεται συνέχεια. 

ΑΛΛΑ, εδώ το ρίσκο μεγαλώνει και ξεφεύγει. Η ΡΗΤΟΡΙΚΗ των ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΩΝ πάνω στον ΠΟΛΕΜΟ, παίζει με τη φωτιά Μιλάνε για παγκόσμια κρίση και σύγκρουση, κάποιος θα έλεγε ότι μοιραία εκεί οδηγούν την ανθρωπότητα. ΕΙΝΑΙ ΑΡΑΓΕ ΤΟΣΟ ΗΛΙΘΙΟΙ να ρισκάρουν ΜΑΖΙΚΟ ΟΛΕΘΡΟ στην ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ; 

Το μόνο σίγουρο είναι ότι τα ΑΔΙΕΞΟΔΑ τους είναι τόσο ΤΡΑΓΙΚΑ, που ακροβατούν στο ΘΑΝΑΤΟ.

Και φυσικά η ρητορική του πολέμου έχει και άλλη ΣΚΟΠΙΜΟΤΗΤΑ:

"Σκάστε τώρα λαοί, έχουμε πόλεμο! Πάψτε να ζητάτε κοινωνικά δικαιώματα, βάλτε κορμιά στο θάνατο, μπείτε στη γραμμή, δεν έχει τώρα κοινωνικές δαπάνες και τέτοια. Βάλτε πλάτη για τον ΠΟΛΕΜΟ..."

Έναν πόλεμο που ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΟΣ ΜΑΣ! Που αφορά τα κέρδη τους, τα δικά τους συμφέροντα, που δεν αφορά τις ζωές μας. Και έρχεται, όσο τίποτα, να γίνει ξανά ΕΠΙΚΑΙΡΟ το ΠΟΙΗΜΑ του μεγάλου ΚΩΣΤΑ ΒΑΡΝΑΛΗ:

"Και στον πόλεμο όλα για όλα, 

κουβαλούσα πολυβόλα,

να σκοτώνονται οι λαοί,

για τ' αφέντη το φαί"

Καιρός λοιπόν για το δικό μας "ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ"

Καιρός να μείνει η πατρίδα μας ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ.

Θα τους αφήσουμε;