ΟΙ ΕΦΕΔΡΕΙΕΣ του ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ και οι ΑΧΥΡΑΝΘΡΩΠΟΙ της ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ


Πάμε να δούμε λίγο την μετάπτωση στην Πολιτική σκηνή της Ελλάδας, που επέβαλε το Σύστημα, από τους Ηγέτες «Εθνοπατέρες» στους ΑΝΑΛΩΣΙΜΟΥΣ ηγετίσκους της διαχείρισης και της μιας χρήσης.

Ο Ελληνικός Καπιταλισμός, στρεβλός και απόλυτα εξαρτημένος από τα διεθνή αφεντικά του έλεγξε και χειραγώγησε την Κοινωνία, πρώτα με Ηγέτες που κύριο χαρακτηριστικό τους ήταν η έντονη προσωπικότητα, η πολιτική οξυδέρκεια, πολλές και μεγάλες δυνατότητες επιβολής πάνω στον απλό κόσμο.

Έτσι στον 20ο αιώνα είχαμε τους:

Βενιζέλο, Πλαστήρα,  Μεταξά , στα μεταπολεμικά χρόνια κυριάρχησαν κλασικές ηγετικές μορφές της Αστικής Τάξης όπως οι: Παπάγος, Γεώργιος Παπανδρέου, Κανελλόπουλος, Πλαστήρας, Κων/νος Καραμανλής.


Στην Μεταπολίτευση, στην πρώτη περίοδο, είχαμε: Καραμανλή, Ανδρέα Παπανδρέου και Μητσοτάκη.
  


Το πολιτικό Σύστημα και φυσικά το Διεθνής Ιμπεριαλισμός, με τις μορφές αυτές των ηγετών «ΕΘΝΟΠΑΤΕΡΩΝ», εκμεταλλεύτηκε την επιβολή και την «ακτινοβολία» τους στις λαϊκές μάζες και μπόρεσε έτσι με τρόπο άριστο να ελέγξει τα πολιτικά δρώμενα εξασφαλίζοντας τα συμφέροντά του.

Ο Βενιζέλος της Μεγάλης Ιδέας και Ελλάδας, ο φασίστας Μεταξάς με το «φιλολαΪκό» προφίλ, ο Μαύρος καβαλάρης Πλαστήρας, ο Εθνάρχης Καραμανλής, ο Γέρος της …Δημοκρατίας Παπανδρέου, ο «Σοσιαλιστής της αλλαγής» Ανδρέας, ο νεοφιλελεύθερος Μητσοτάκης, τελευταίος των «δεινοσαύρων» του Συστήματος.

Λαϊκισμός, αλλαζονεία, αυτόνομη και έντονη προσωπικότητα, επιβολή, έντονο προφίλ πολιτικού ηγέτη, δημαγωγία. Τα χαρακτηριστικά που σημάδεψαν τους παραπάνω προλιτικούς κάτι ανάλογο δηλαδή με τις μορφές των: Ντε Γκωλ, Πομπιντού, Μιτεράν, Θάτσερ, Πάλμε, Μπραντ στη Δύση.

Το 1996 σημαίνει το οριστικό ΤΕΛΟΣ της εποχής αυτής όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στην ΕΥΡΩΠΗ.

Ο Καπιταλισμός εισέρχεται στον 21ο αιώνα με έντονα τα χαρακτηριστικά της κρίσης, του παρασιτισμού, του αδιεξόδου των ληστρικών και αδηφάγων αγορών, της διολίσθησής του σε πρότυπα ΑΥΤΑΡΧΙΚΑ έως και ΦΑΣΙΣΤΙΚΑ με ένα κύμα που σαρώνει εντελώς το Κεϋνσιανό μεταπολεμικό μοντέλο.

Η Ελλάδα ζει την εποχή του «δανεικού ονείρου», των χρηματιστηρίων, της γκλαμουριάς, των φουσκωμένων ακινήτων, μιας τρισάθλιας παρακμιακής αστικής ηγεμονίας, των βαρώνων των ΜΜΕ, της διαπλοκής και της σαπίλας.

Το πολιτικό σύστημα, μια εξαχρειωμένη Αστική Τάξη, βαθύτατα αντιπαραγωγική, παρασιτική, δεν έχει πλέον την ανάγκη από ΗΓΕΤΕΣ-ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΕΣ αλλά από ΑΝΑΛΩΣΙΜΟΥΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΕΣ έτοιμους και ΠΡΟΘΥΜΟΥΣ να ΥΠΗΡΕΤΗΣΟΥΝ χωρίς καμία ΑΝΑΣΤΟΛΗ το μοντέλο αυτό.

Έτσι η Ελληνική πολιτική σκηνή εισέρχεται στην εποχή των ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΤΩΝ, του ΣΗΜΙΤΗ με όλο τον ορυμαγδό της σαπίλας και της διαπλοκής. Εκεί θα αναδειχθούν μορφές και πρότυπα πολιτικών υπαλλήλων χωρίς ίχνος αντιστάσεων και αναστολών.
Ζούμε στον αστερισμό: Πάγκαλου, Μαντέλη, Παπαντωνίου, Χρυσοχοίδη, Τσουκάτου, Παπουτσή, Λαλιώτη και όλων των αστέρων της διαπλοκής και παρακμής.
   


Η Πολιτική διαχείριση συνεχίζει τον ανεξέλεγκτο κατήφορό της με την ΕΝΑΛΛΑΓΗ στο προφίλ της «Λαϊκής δεξιάς» του Κώστα Καραμανλή όπου τα ονόματα αλλάζουν αλλά η πολιτική διολισθαίνει στο Ξεπούλημα, στη διάλυση, στη ρήξη και μετάλλαξη όλου του παραγωγικού και κοινωνικού ιστού.
Αλοσγοσκούφης, Πολύδωρας, Ρουσσόπουλος, Σπηλιωτόπουλος, Κεφαλογιάννης, Βουλγαράκης κλπ κλπ……ο νέος διαχειριστικός θίασος επί σκηνής.
Η Συνέχεια ανήκει στον ΤΡΟΜΟ του ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ που εγκαινιάζει η εποχή του Γ.Α.Π. του Γιωργάκη και της ΠΑΣΟΚικής του παρεούλας που οδηγούν τον Ελληνικό Λαό στην καταστροφή και στην Κοινωνική εξαθλίωση.


ΠΡΟΣΕΞΤΕ την ΤΡΟΜΑΚΤΙΚΗ ΕΥΚΟΛΙΑ με την οποία το ΣΥΣΤΗΜΑ «ΚΑΙΕΙ» και ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΙ ΠΟΛΙΤΙΚΑ τα «πιστά» του τέκνα, μόλις δει ότι «δεν τραβάνε».

   
   


Ο Γιωργάκης παύθηκε εν μια νυχτί στον αέρα του EUROGROUP από ΜΕΡΚΕΛ-ΣΑΡΚΟΖΥ μόλις ο Ελληνικός λαός έσφιξε τα λουριά γύρω απ το λαιμό τους.
ΟΙ ΕΦΕΔΡΕΙΕΣ είναι ΑΝΕΞΑΝΤΛΗΤΕΣ και με τρόπο ΑΔΙΣΤΑΚΤΟ εναλάσσονται πρόσωπα στην πολιτική σκηνή έστω και 2-3 μήνες για να ΠΟΔΗΓΕΤΗΣΟΥΝ και ΑΠΟΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΟΥΝ τον ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ.

Η Λαϊκή κατακραυγή της παρέλασης της 28 Οκτώβρη οδηγεί ΕΝΤΡΟΜΟ το ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ να επιστρατεύσει την Κυβέρνηση Οπερέτα ΠΑΠΑΔΗΜΟΥ, να προμοτάρει τον Ακροδεξιό ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗ σε μπαλανταίρ της πολιτικής μας ζωής.

Και δεν διστάζει να «ΚΑΨΕΙ» και αυτόν τον εκλεκτό της εν μία εκλογική νύχτα. Το σύστημα ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ να κάνει απρόκλητη ΦΑΣΙΖΟΥΣΑ ΣΤΡΟΦΗ και έχει ΑΝΑΓΚΗ από ένα BRUTAL PURE ΝΕΟ-ΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ σαν τον μηχανισμό της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ που αβαντάρεται με τρόπο εξοργιστικό και πρωτοφανή.


Σαμαράδες, Βενιζέλοι έχουν ανάγκη από ένα ΡΟΖ «ΑΡΙΣΤΕΡΟ» ψευτοπροφίλ- άλλοθι που τους το δίνει μια νέα ΑΙΣΧΡΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΙΚΗ ΔΕΞΑΜΕΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ, όπως είναι η ΔΗΜΑΡ του Μπάρμπα Φώτη και της μετανοημένης τ. αριστερής παρεούλας του (πόσο δίκιο έχει το ΚΚΕ για κάποιους τέτοιους πολιτικούς αλήτες τελικά….!).

Έχουν ανάγκη και από «αντιπολίτευση» που την αναγορεύουν στους ΦΑΣΙΣΤΕΣ της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ, τους δήθεν …. «αντισυστημικούς»…..!

Όπως αντιλαμβάνεστε, οι ΕΦΕΔΡΕΙΕΣ του ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ και της ΑΡΧΟΥΣΑΣ ΤΑΞΗΣ είναι πάρα μα πάρα πολλές. Οι ΠΡΟΘΥΜΟΙ και οι ΡΑΓΙΑΔΕΣ άπειροι και ευπρόσδεκτοι σε ένα περιβάλλον που θα ρέπει στον ΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΚΑΤΗΦΟΡΟ και την ΕΚΤΡΟΠΗ.
Οι ΑΝΑΛΩΣΙΜΟΙ ΗΓΕΤΙΣΚΟΙ και ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ είναι πλέον το ΜΟΝΤΕΛΟ ΕΞΟΥΣΙΑΣ, που θα εναλάσσεται κατά το δοκούν των συμφερόντων τους.

Το «κάψιμο» των παλαιών «φίλων» και εκλεκτών που δίνονται βορά στην δήθεν αρένα της στημένης κάθαρσης θα γίνει προσφιλές σπορ προκειμένου να λένε στο κόσμο περί διαφάνειας. Τα παραδείγματα ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ, ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ, ΤΖΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΥ και σια, άλλοτε εκλεκτών στυλοβατών της πολιτικής τους είναι η απόδειξη.

Ένα μοντέλο ΑΔΙΣΤΑΚΤΟ που ρίχνει με τρόπο ΩΜΟ τις όποιες μάσκες «δημοκρατίας».

Τα όσα παρακολουθούμε τις τελευταίες μέρες από τις Hollywoodιανές εφόδους των ΕΚΑΜ στους αυτοδιαχειριζόμενους χώρους έως την ελεεινή επίθεση και προβοκάτσια κατά του ΠΑΜΕ φωνάζουν και επιβεβαιώνουν την άποψη ότι το Σύστημα καθίσταται ΑΚΡΩΣ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ μην διστάζοντας να καίει το πολιτικό του προσωπικό για να αποκτά άλλοθι αναβάπτισης.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Γαλλική Αριστερά: Από μαζική ανατρεπτική δύναμη σε "τσόντα" του πολιτικού συστήματος. Μια θλιβερή παρακμή

Η υποτέλεια ως "εθνικό συμφέρον", συνώνυμο εθνικής τραγωδίας

Η ΑΠΟΧΗ στις ΕΚΛΟΓΕΣ κάνει τα χέρια των ΔΥΝΑΣΤΩΝ να τρίβονται από ΧΑΡΑ...