Αστικό κράτος και συνδικάτα στην Ελλάδα: Χρόνια τώρα κρατά η επίθεση και η τρομοκρατία.

 Το Ελληνικό σύνταγμα αναφέρεται ρητά στο "δικαίωμα του συνεταιρίζεσθαι και του συνέρχεσθαι". Τα αναγνωρίζει και τα περιφρουρεί. Στα λόγια! Στο δικαίωμα! Γιατί κάτω από την πίεση και τους συνεχείς αγώνες του εργατικού κινήματος, πολλές φορές αιματηρούς, περιφρουρείται αυτό το αναφαίρετο δικαίωμα.

Το αστικό όμως κράτος, διεθνώς, ένα διακαή πόθο έχει: Να εξαφανίσει κάθε στοιχείο συγκρότησης της εργατικής τάξης σε συνδικάτα. Και όσο αυτό δεν το μπορεί, προσπαθεί να τα χειραγωγήσει, να τα ευνουχίσει και να τα αφομοιώσει. 

Το κράτος στην Ελλάδα όχι απλά απείχε αυτής της πρακτικής αλλά την εξάσκηση με ειδεχθή επιθετικότητα, μοχθηρία και φασίζουσες πρακτικές.

Η σημερινή κυβέρνηση της Ν.Δ., παίρνει την σκυτάλη από τον προηγούμενο συνεχή αντεργατικό θεσμικό κατήφορο και καταθέτει ένα νομοσχέδιο έκτρωμα, με το οποίο καταργείται το 8ωρο, οι εργασιακές σχέσεις διαλύονται και η απεργία και τύποις ποινικοποιείται.

Εντύπωση προκαλεί η εξής απλή παρατήρηση: Οι αστοί πολιτικοί και τα "παπαγαλάκια" τους λένε για το "τέλος της ιστορίας" και πανηγυρίζουν για την αδρανοποίηση και περιθωριοποίηση του εργατικού λαϊκού κινήματος. Τότε προς τι το "κόψιμο" για νέο νόμο; Προς τι η υστερία να καταργηθεί ο ν. 1264/82 που καμία κυβέρνηση δεν τόλμησε να αγγίξει στο σύνολό του; Η απάντηση είναι απλή:

Το αστικό κράτος τρέμει το οργανωμένο εργατικό κίνημα και με δεδομένη την ένταση της φτώχειας και της οικονομικής κρίσης, φροντίζει να πάρει τα μέτρα του.

Πάμε να δούμε μια ιστορική αναδρομή στους νόμους με τους οποίους το Ελληνικό κράτος έθεσε σε διωγμό τα συνδικάτα, οδήγησε σε διώξεις, δολοφονίες, απαγορεύσεις, στοχοποιώντας την συνδικαλιστική δράση:

Νόμος 281/1914:  Κάτω από τις μεγάλες απεργίες και αγώνες, "αναγνωρίζεται" στα χαρτιά το δικαίωμα συνδικαλιστικής δράσης. Όμως το κράτος, βαστά το δικαίωμα μονομερών "παρεμβάσεων" σε βάρος της λειτουργίας τους.

Νόμος 2151/1920:  το κράτος παρεμβαίνει ωμά στην συνδικαλιστική δράση. Τα μέλη της ΓΣΕΕ ΕΞΟΡΙΖΟΝΤΑΙ.

1926: Το κράτος, μονομερώς, ορίζει τη "δική" του ΔΟΤΗ διοίκηση στη ΓΣΕΕ

1926: Ιδρύεται το περιβόητο ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΟ της ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ. Ένας ολάκερος μηχανισμός από χαφιέδες στήνεται από το κράτος και μπαίνει στα συνδικάτα για να ελέγχει και να προβοκάρει.

1937: Μεταξική δικτατορία. Ο Υπουργός εργασίας Αρ. Δημητράτος, ήδη υπουργός από το 1936, ΔΙΟΡΙΖΕΤΑΙ ο ....ίδιος στη θέση του Γ.Γ. της Εθνικής Συνομοσπονδίας Εργατών Ελλάδας (!)

Νόμος 1435/1938:  η Μεταξική χούντα καθιερώνει το σύστημα των "κρατικών συνδικάτων" με βάση το οποίο οι διοικήσεις στα συνδικάτα διορίζονται από το υπουργείο.

1941: Το ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΕΑΜ ριζοσπατικοποιεί και ελέγχει το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα. Διώξεις, εκτελέσεις, βασανισμοί από τους Ναζί και τους ντόπιους συνεργάτες του στοχοποιούν τα συνδικάτα. Με την μεγάλη εργατική απεργία του ΕΑΜ ανατρέπεται η γενική επιστράτευση Ελλήνων εργατών και αποστολή τους στα στρατόπεδα συγκέντρωσης.

1944: Το νέο κράτος ανατρέπεται η νόμιμη διοίκηση της ΓΣΕΕ. 

1948: Στη διοίκηση διορίζεται ο περίφημος εργατοκάπηλος ΜΑΚΡΗΣ, που το όνομά του, έμεινε στην ιστορία, συνώνυμος της προδοσίας και της νοθείας.

Διάταγμα 186/69: Χούντα. Ο ΜΑΚΡΗΣ ...χαιρετίζει την άνοδο των συνταγματαρχών στην εξουσία εκ μέρους των ....εργατών. Διορίζεται νέα κρατική διοίκηση στη ΓΣΕΕ, 800 συνδικαλιστές στην εξορία, 270 συνδικάτα τίθενται εκτός νόμου.

Νόμος 890/71: Διορίζονται δοτές διοικήσεις από το κράτος στα συνδικάτα που συνεχίζουν να "υπάρχουν" κατ' όνομα.

Νόμος 330/76 Είμαστε με κυβέρνηση Ν.Δ. Καραμανλή. Ψηφίζεται ο περιβόητος αντιδραστικός νόμος από τους πιο σκληρούς αντεργατικά με μαζικές απαγορεύσεις απεργιών και πολιτικοποίησή τους. Γράφει ιστορία η περιβόητη δήλωση του γελοίου Λάσκαρη περί "κατάργησης της πάλης των τάξεων". Στη ΓΣΕΕ διορίζεται η διοίκηση Καρακίτσου, τα ταξικά συνδικάτα ιδρύουν τα ΣΕΔΟ-ΣΑΔΕΟ, εκτός ΓΣΕΕ για να συνεχίσουν τη δράση τους.

Νόμος 1264/82 Η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, φέρνει έναν από τους πιο δημοκρατικούς δρόμους στη λειτουργία των συνδικάτων, που όμως σύντομα θα βραχυκυκλωθεί από σειρά παρεμβάσεων της κεντρικής κυβέρνησης. 

Νόμος 1365/83 Η Κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ προωθεί το έκτρωμα Αρσένη με το περιβόητο "Άρθρο 4" στην λειτουργία των συνδικάτων και της απεργίας. Πέφτει με κρατική παρέμβαση η διοίκηση της ΓΣΕΕ και ορίζεται δικαστικά η περιβόητη διοίκηση Ραυτόπουλου.

Αυτή είναι η γενική απαρίθμηση μιας σειρά παρεμβάσεων του Ελληνικού κράτους απέναντι στα συνδικάτα, τα οποία αντιμετώπισε ως "εν δυνάμει εχθρούς της οικονομίας και κοινωνίας"

Η σημερινή κυβέρνηση της Ν.Δ. έρχεται να φέρει πίσω όλον αυτόν τον οχετό της αντισυνδικαλιστικής δράσης με ακόμα μεγαλύτερη ένταση.

Το αστικό κράτος φανερώνει και τα όρια της "δημοκρατίας" του.